Torasik “outlet” sendromu (TOS) toraks çıkımında nörovasküler kompresyonla ilgili bir semptom kompleksidir. Tedavi konservatif (fizyoterapi) ve cerrahi girişimlerle gerçekleşir. TOS subclavian damarların ve brakiyal pleksusun “servikoaksiller kanalı” geçerken çeşitli nedenlerle kompresyona uğraması sonucu oluşan nörojenik ve/veya vasküler semptomların oluşturduğu sendromların ortak adıdır. Genel popülasyonda % 8 civarında görülür. Sebeplerin başında genellikle kemik kaynaklı nedenler gelir .Genellikle bulgular kendini 30 ve 40 yaşlarda gösterir. Hastalık kadınlarda erkeklere göre üç kez daha fazla görülür. Hastaların yaklaşık %95’inde nörojenik tutulum söz konusudur. Çok nadir görülen vasküler lezyonların büyük çoğunluğunu venöz patolojiler teşkil eder. Semptomlar, sıklıkla spontan olarak, travma veya servikal bölgenin cerrahi girişimleri sonrasında görülür.
Kompresyon tanısı iyi bir anemnez ve fizik muayene ile konur. Devamında hikayeye göre,direkt grafi,MRG ve EMG, gerekirse ileri görüntüleme teknikleri kullanılır. Ancak tüm hastaların olası tanılar yönünden değerlendirilmesi gerekir. TOS’lu hastaların büyük çoğunluğu konservatif tedavi ile başarıyla tedavi edilir. Cerrahi girişime, kompresyona bağlı komplikasyonların varlığında, tolere edilemeyen ağrı ve ulnar sinir ileti hızının 60 m/sn’nin altında olması durumunda başvurulur.
TOS’unda etyolojik nedenler çok çeşitlidir. Kon-jenital fibromüsküler ve osseöz anomaliler sık görülen nedenleri teşkil eder. Semptomlar sıklıkla boyun cerrahisi/ travma sonucu veya spontan olarak başlar. Tanı konulmadan yaklaşık iki yıl önce semptomların varlığı dikkati çeker. Hastaların % 95’inde nörojenik tutulum görülür. Nörojenik tutulumda bası nedeni çoğunlukla osseöz anomalilerle ilgilidir. Ancak bazen skalen adaleler bir demet şeklinde birinci kostaya yönlenirken brakiyal pleksusu penetre edebilirler.
Tedavi: Orta derecede veya ciddi tutulumu olan hastalar konservatif tedaviye cevap vermez. Bu takdirde en effektif sonuç cerrahi girişimle tüm toraks çıkımının dekompesyonu ile sağlanır. Dekompresyon işlemi birinci kosta ve diğer kemik anomalilerin, fibröz band ve anterior skalen adalesinin divizyonu veya rezeksiyonu ile yapılır.